Publikacje

Streszczenie:

Celem tego artykułu jest przybliżenie problematyki wpływu modułu E na dobór optymalnych rozwiązań materiałowych powłok rehabilitacyjnych stostowanych w bezwykopowej odnowie przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych oraz wykazanie, iż często pojawiające się niżej podane dwie tezy dotyczące istoty modułu E są błędne.

B I B L I O G R A F I A[1] Janson L.E.: Rury z tworzyw sztucznych do zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, PRiK, Toruń 2010.
[2] Kuliczkowski A.: Problemy bezodkrywkowej odnowy przewodów kanalizacyjnych, monografia nr 13, Politechnika Świętokrzyska, Kielce 1998.
[3] Kuliczkowski A.: Projektowanie konstrukcji przewodów kanalizacyjnych, skrypt nr 356 Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce
[4] Kuliczkowski A.: Rury kanalizacyjne t. I.: Własności materiałowe, monografia nr 28, Politechnika Świętokrzyska, Kielce 2001.
[5] Kuliczkowski A.: Rury kanalizacyjne, t. II.: Projektowanie konstrukcji, monografia Politechniki Świętokrzyskiej, monografia nr 42, 2004.
[6] Kuliczkowski A., Kuliczkowska E., Parka A.: Field measurements of sewer main structural integrity. In: Proceedings of 2lth International Conference NO-DIG 2011, North American Society for Trenchless Technology, Washington, D., C., Paper E-3-04, pp. 9.
[7] Kuliczkowski A.: Ekspertyzy konstrukcyjne przewodów wodociągowych, Gaz, Woda i Technika Sanitarna, 2014, 94-99.
[8] Praca zbiorowa pod redakcją Andrzeja Kuliczkowskiego: Technologie bezwykopowe w Inżynierii środowiska, Wydawnictwo Seidel-Przywecki Sp. z o.o. 2019.

Moduł E w doborze powłok stosowanych w bezwykopowej rehabilitacji przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych