Streszczenie: Koncepcja tej pracy oparta jest na kompleksowej analizie wpływu powłok diamentopodobnych w niesmarowanych i smarowanych cieczami jonowymi węzłów tarcia na funkcjonowanie systemów tribologicznych. Dokonanie analizy przez autorkę rozprawy możliwe było dzięki realizacji projektów krajowych, których była kierownikiem (grant nr N N504 489834 „Zwiększenie trwałości eksploatacyjnej metalowo-polimerowych węzłów tarcia w systemach biotribologicznych przez zastosowanie powłok DLC”) oraz głównym wykonawcą (grant nr N504 594440 „Zwiększenie trwałości układów tribologicznych w technice eksploatacyjnej i biomechaniceprzez zastosowanie jedno- i wielowarstwowych powłok diamentowych i diamentopodobnych DLC domieszkowanych wybranymi pierwiastkami”).
Dynamiczny rozwój w dziedzinie projektowania, konstrukcji i eksploatacji maszyn, ściśle jest związany z poprawą ich trwałości oraz niezawodności. Aktualnie w nauce i technice stosuje się coraz doskonalsze materiały konstrukcyjne, wykorzystuje się nowoczesne metody projektowania, pozwalające efektywniej wykorzystywać informacje o relacjach „obciążenie-wytrzymałość” w skali elementu, podzespołu (zespołu) maszyny. Zapewnienie trwałości maszyn i urządzeń oraz niezawodności ich działania, wymaga zwiększenia odporności materiału na zużycie, bez zwiększania grubości powłoki ochronnej. Poprawę w zakresie odporności na zużycie można osiągnąć poprzez: modyfikację składu chemicznego, modyfikację warstwy wierzchniej oraz wytwarzanie materiałów o korzystnych właściwościach mechanicznych, tribologicznych i korozyjnych. Znaczący wzrost wymagań stawianych nowoczesnym materiałom wynika z rozwoju nowych technologii. W tym obszarze badawczym, dużym zainteresowaniem cieszą się cienkie powłoki, które poprawiając parametry użytkowe pokrytego elementu nie zwiększają jego objętości i nie powodują zmian strukturalnych materiału.
